Vandaag in het AD, een artikel naar aanleiding van eigen onderzoek van het AD naar kantoorlocaties van goede doelen:
Een kwart van de grote goede doelen in Nederland heeft een kantoor op een dure toplocatie. Van het geld dat door donateurs wordt opgebracht, huren sommige goede doelen zelfs statige grachtenpanden in hartje Amsterdam.
Dat blijkt uit onderzoek door het AD. Greenpeace was vorig jaar het meeste kwijt aan huur: bijna een half miljoen euro. De milieuorganisatie verhuisde naar een hip kantoorpand aan het IJ in Amsterdam. Voor ruim 2 ton liet Greenpeace het kantoor verbouwen en inrichten.
Ook het Aids Fonds, Plan Nederland en het Prins Bernhard Cultuurfonds spenderen jaarlijks tonnen aan kantoorruimte. Het Aids Fonds gaf in 2014 ruim 230.000 euro uit aan de huur van twee panden aan de Keizersgracht en de Herengracht in Amsterdam. Ook Amnesty International en Human Rights Watch vertoeven in de Amsterdamse grachtengordel.
Geld aan strijkstok
,,Ongepast,” oordeelt Theo Schuyt, hoogleraar filantropie aan de Vrije Universiteit Amsterdam. ,,Fondsen die afhankelijk zijn van donateurs moeten zich ernstig afvragen of het wel nodig is om op zo’n toplocatie te zitten. Als de huisvestingskosten hoog zijn, voelt dat alsof er geld aan de strijkstok blijft hangen.”
Amsterdam is veruit de duurste stad om kantoorruimte te huren. De gemiddelde huurprijs in de hoofdstad bedroeg vorig jaar bijna 200 euro per vierkante meter, terwijl het landelijke gemiddelde 125 euro is. Zelfs voor Amsterdamse begrippen zijn het Aids Fonds en Greenpeace veel kwijt: zo’n 220 euro per vierkante meter.
Van geen kwaad bewust
De goede doelen zijn zich van geen kwaad bewust. ,,Ons representatieve kantoor maakt succesvolle fondsenwerving mede mogelijk,” zegt een woordvoerder van het Prins Bernhard Cultuurfonds.
Brancheorganisatie VFI, waarbij alle goede doelen zijn aangesloten, is niet van plan om extra eisen te stellen aan de kosten van kantoren. ,,Goede doelen maken hun eigen afwegingen rondom de huisvesting, waarbij de kosten één van de aandachtspunten zijn,” zegt een woordvoerder van VFI. ,,Voor ieder goed doel kunnen de afwegingen weer anders zijn.”
Niet álle goede doelen zitten in peperdure kantoren. Zo betaalt War Child, dat zich inzet voor kinderen in oorlogsgebieden, 127.000 euro per jaar voor een kantoor in een woonwijk in Amsterdam-Zuidoost.
Omgerekend komt dat neer op 93 euro per vierkante meter: fors minder dan de gemiddelde huurprijs in Nederland.
BRON: AD
Comments on this entry are closed.
Ik heb een lijstje met de salarissen van die graaiende directeuren van die zogenaamde goede doelen bij de voordeur hangen. Dan kan ik die collectanten laten zien dat ze dus eerst die salarissen bij elkaar moeten bedelen voordat er ook maar iets naar het goede doel gaat. Ze verdelen het geld onder hun eigen armen.